Wymaganie pozycji elementu występuje zwykle jako zapis przy użyciu pojedynczej ramki tolerancji. Dotyczy wtedy oczywiście pozycji danego elementu, lub też pozycji grupy elementów. Natomiast w praktyce, pozycja grupy elementów bardzo często tolerowana jest za pomocą kilku, „sklejonych” ze sobą ramek tolerancji. Tak więc, wymagania w postaci tolerancji pozycji dla grupy elementów, występują zapisane w kilku ramkach, jedna pod drugą. Zwykle dotyczy to właśnie wymagania pozycji (a także kształtu wyznaczonej powierzchni).

Pytanie zatem brzmi następująco: Czy poniższe zapisy są sobie równoważne?

Zapis z dwoma symbolami tolerancji to tzw. Złożone ramki tolerancji.  Zapis z jednym wspólnym symbolem dla obu ramek tolerancji to „Kombinacja tolerancji” (Composite Tolerancing). Oba zapisy nie mają takiego samego znaczenia (przynajmniej wg norm ASME). W zasadzie wg norm ISO, „kombinacja tolerancji” w takiej postaci jak pokazana w normach ASME nie istnieje, natomiast są sposoby, aby to wymaganie zapisać w nieco inny sposób.

Złożone ramki tolerancji:

• Tolerancje złożone mają na celu zdefiniowanie położenia, orientacji i ustalenia pozycji elementów szyku między sobą jak i całego szyku.
• Wymagania co do położenia szyku są inne od wymagań pozycji elementów szyku między sobą i ich wyrównania oraz pozycji do innego układu baz.
• Każdy segment złożonej ramki tolerancji tworzy oddzielne wymaganie.
• Pierwsza ramka tolerancji jest wymaganiem co do pozycji szyku elementów do wskazanych baz.
• Każda kolejna ramka definiuje pozycję elementów szyku między sobą oraz poprawia pozycję i orientację szyku do wskazanych baz.
• Układ baz w kolejnych ramkach nie może zostać powtórzony.
• Tolerancje złożone mają zastosowanie w przypadkach, gdzie wymagana jest ciasna wartość tolerancji dla pozycji elementów szyku między sobą, natomiast pozycja szyku może być rozluźniona:  pokrywy, otwory pod montaż uchwytów, wsporników, alternatorów, filtrów, pomp itd.

Kombinacja tolerancji (Wg ASME):

• W przypadku kombinacji tolerancji dwie lub więcej ramki tolerancji pozycji są zastosowane dla grupy elementów. W tym wypadku wszystkie ramki mają wspólny symbol tolerancji pozycji.
• Pierwsza ramka tolerancji jest wymaganiem co do pozycji szyku elementów do wskazanych baz.
• Każda kolejna ramka definiuje pozycję elementów szyku między sobą oraz poprawia (tylko) orientację szyku do wskazanych baz.
• W przypadku każdej kolejnej ramki tolerancji blokowane są jedynie stopnie swobody w postaci obrotu do wskazanych baz.
• Układ baz w kolejnych ramkach może zostać powtórzony.
• Tolerancje złożone mają zastosowanie w przypadkach, gdzie wymagana jest ciasna wartość tolerancji dla wyrównania elementów szyku między sobą, natomiast pozycja szyku może być rozluźniona:  tabliczki znamionowe, montaż wałków.